D

DESKTOP

Typ obudowy komputera. Obudowa desktop jest płaska i skonstruowana w taki sposób, aby można było postawić na niej monitor. Jest wygodna w użyciu, zajmuje jednak sporą powierzchnię biurka. Zwykle obudowy desktop mają mało miejsca na dodatkowe urządzenia, takie jak np. nagrywarka CD-RW. W firmowych komputerach często dodatkowych miejsc z przodu obudowy nie ma w ogóle, przez co nie można ich rozbudować.

DETONATOR

Nazwa sterowników firmy NVIDIA do kart graficznych z rodziny TNT oraz GeForce. Pierwsza wersja Detonatorów została opracowana w 1998 r. Od tego czasu publikowane są nowe wersje sterowników, jednak nazwa pozostaje ta sama - zmienia się tylko oznaczenie liczbowe (na przykład Detonator 43.45).

DIALER

Program, który umożliwia użytkownikowi modemu połączenie z wybranym numerem dostępowym. Dialery najczęściej utożsamia się ze złośliwymi programami, które niedoświadczony użytkownik komputera instaluje, odwiedzając pozornie bezpłatny serwis internetowy (najczęściej o tematyce erotycznej). Programy te, często bez wiedzy użytkownika, rozłączają standardowe połączenie internetowe i łączą z drogim numerem 0700, co otwiera dostęp do płatnej zawartości serwisu [link widoczny dla zalogowanych] Dialery są poważnym zagrożeniem, ponieważ minuta połączenia kosztuje kilka złotych, co w efekcie naraża internautów nieświadomych zagrożenia na rachunki telefoniczne rzędu tysięcy złotych. Dialiery działają tylko wtedy, gdy w komputerze zainstalowany jest modem, użytkownicy stałych łącz internetowych nie są zagrożeni. Niektóre programy antywirusowe mają funkcje wykrywania i usuwania dialerów.

DIAL-UP NETWORKING

Komponent Windows umożliwiający użytkownikom połączenie się z siecią komputerową (np. internetem) za pośrednictwem modemu lub adaptera ISDN.

DIMM

Moduł pamięci unowocześniony i o kilkanaście procent szybszy w stosunku do modułów SIMM. Jest to płytka drukowana, na której są umieszczane układy scalone z pamięcią RAM (zwykle jest to EDO RAM lub SDRAM). DIMM jest następnie umieszczany w banku pamięci na płycie głównej komputera. Moduły DIMM są przeznaczone do magistrali 64-bitowej i mają 168 lub 184 styki na płytce drukowanej. Ang. Dual Inline Memory Module - podwójny moduł pamięci.

DIN

Okrągłe wtyczki i gniazda wykorzystywane w komputerach, sprzęcie hi-fi i innych urządzeniach elektronicznych. Wtyczka DIN może mieć od 3 do 14 bolców. W pecetach złącze DIN stosowano głównie do podłączania klawiatury (w tym wypadku wtyczka DIN miała pięć bolców), ale obecnie DIN został wyparty przez mniejsze i bardziej poręczne złącze PS/2. Niem. Deutsche Industrie-Norm - niemiecka norma przemysłowa.

DIRECTX

Oprogramowanie, które umożliwia programom (zwykle grom) napisanym pod Windows bezpośrednią komunikację ze sprzętem takim jak karta graficzna czy karta muzyczna. Zaletą tego rozwiązania jest szybsza praca aplikacji, gdyż dzięki DirectX wykonują one minimalną liczbę instrukcji, aby wykonać jakieś działanie. Najważniejsze komponenty DirectX to: DirectDraw (odpowiedzialny za tworzenie grafiki dwuwymiarowej), DirectSound (dźwięk), DirectPlay (granie przez sieć komputerową), Direct3D (grafika 3D), DirectInput (urządzenia zewnętrzne, np. dżojstik) oraz DirectShow i DirectAnimation (ActiveMovie). DirectX w wersji 8.1 wbudowany jest w Windows XP. Najnowszą wersją tego pakietu jest wersja oznaczona numerem 9.0

DISC-AT-ONCE

Tryb nagrywania dysku CD-R. W trybie disc-at-once podczas nagrania laser nagrywarki nie jest wyłączany. Przy nagrywaniu płyt z muzyką zapobiega to powstawaniu pomiędzy ścieżkami dodatkowych dwusekundowych przerw. Do tak zapisanego dysku nie można jednak już nic dopisać (jest to nagranie jednosesyjne, por. MultiSession). Ang. dysk od razu.

DIVX

Format kompresji pozwalający na zapisywanie filmów z jakością porównywalną do DVD w plikach od 8 do 12 razy mniejszych niż na płycie DVD. Aby zapisać film w formacie DivX (plik taki ma rozszerzenie .avi), potrzebny jest specjalny kodek. Pierwsza wersja kodeka DivX 3.0 była wykradzionym z firmy Microsoft i zmodyfikowanym kodekiem pozwalającym na zapis w formacie MPEG-4. Wersja 4.0 oparta jest na licencji Open Source i całkowicie legalna. Najnowsza wersja 5.x kodeka występuje zarówno w darmowej, jak i płatnej wersji o nazwie DivX Pro, która cechuje się zwiększoną wydajnością kodowania oraz wieloma zaawansowanymi funkcjami, których nie ma jej darmowy odpowiednik. Obecnie nad rozwojem kodeka DivX pracuje organizacja o nazwie DivX Networks. Format DivX najczęściej używany jest do wykonywania kopii filmów DVD do postaci w formacie DivX.

DMA

Standard oferujący osiem dodatkowych kanałów wymiany informacji pomiędzy kartą rozszerzeń a pamięcią RAM komputera. Dzięki temu urządzenie, np. karta dźwiękowa, nie musi angażować procesora, gdy trzeba przesłać informacje do pamięci komputera. Tylko jedno urządzenie może komunikować się przez określony kanał DMA w tym samym czasie. Komputery z płytą główną mającą magistralę PCI wykorzystują odmianę DMA zwaną bus mastering. Ang. Direct Memory Access - bezpośredni dostęp do pamięci.

DNS

Komputery w sieci mogą komunikować się ze sobą tylko za pomocą adresów IP, które są dużo trudniejsze do zapamiętania dla człowieka niż nazwy domenowe. Pomocny okazuje się DNS - internetowy system nazewnictwa, dzięki któremu każdy zarejestrowany w internecie komputer ma zarówno adres IP, jak i powiązaną z nim nazwę domenową. Choć jest to wciąż możliwe, nie trzeba posługiwać się trudnymi do zapamiętania adresami IP. Gdy w przeglądarce stron WWW wpisuje się adres IP danego serwera internetowego, to połączenie następuje od razu. Gdy natomiast użytkownik korzysta z nazwy domenowej, np. [link widoczny dla zalogowanych] - komputer łączy się najpierw z serwerem DNS i pyta go, jaki numer IP odpowiada tej nazwie domenowej. Gdy informację tę uzyskuje, łączy się z serwerem o takim numerze IP. DNS działa szybko, ponieważ nie jest przechowywany na tylko jednym komputerze w sieci, ale na tysiącach, z których każdy dysponuje fragmentem tej potężnej bazy danych. Ang. Domain Name System - system nazw domenowych.

DOKUMENT

Efekt pracy z programem. Dokumentowi można nadać nazwę, zapisać go na dysku twardym czy dyskietce magnetycznej, a następnie ponownie (po upływie dowolnego czasu) odczytać. Mówiąc o dokumentach, zazwyczaj ma się na myśli materiały stworzone w edytorze tekstu. Nie ma jednak powodu, by nie mówić tak samo o plikach zawierających grafikę czy muzykę (w tym wypadku częściej jednak używa się określeń takich jak plik graficzny czy plik muzyczny).

DOLBY DIGITAL

System dźwięku przestrzennego opracowany przez firmę Dolby Laboratories, następca Dolby Pro Logic. Od tego ostatniego odróżniają go trzy cechy. Jest to system cyfrowy, a więc stosuje się go wyłącznie do dźwięków nagranych tą techniką, np. w specyfikacji DVD. Ponieważ sygnał przetwarzany jest w formie cyfrowej (a nie w analogowej), straty jakości są minimalne (dźwięk mimo kompresji może przewyższać jakość CD). Kolejną różnicę tworzy para kanałów tylnych. Tym razem przenoszą one dźwięk stereo w pełnym zakresie częstotliwości (a nie tylko częstotliwości średnie), co wzmaga realizm. Wymagane są więc głośniki o lepszej jakości niż stosowane do tych kanałów w Dolby Pro Logic. I wreszcie, Dolby Digital oferuje dodatkowy kanał częstotliwości niskich (subwoofer). Zamiast Dolby Digital stosuje się również wymiennie inne nazwy. AC-3 było nazwą systemu Dolby Digital przeznaczonego dla kina domowego (Dolby Digital oryginalnie zaprojektowano na potrzeby kina). Ponieważ różnica pomiędzy systemami nie jest duża, a podwójne nazewnictwo wywołało nieco zamieszania, Dolby Laboratories obecnie pragnie używać jedynie nazwy Dolby Digital. Dźwięk o kanałach 5.1 to kolejna nazwa Dolby Digital obrazująca liczbę kanałów: pięć plus kanał niskotonowy.

DOLBY DIGITAL EX

Rozwinięcie standardu Dolby Digital. Dolby Digital EX pozwala na uzyskanie dodatkowego, centralnego kanału tylnego. Systemy kina domowego pracujące w tym standardzie określane są często mianem systemów 6.1, w odróżnieniu od standardowych urządzeń Dolby Digital, które noszą miano systemów typu 5.1.

DOLBY PRO LOGIC

Analogowy system dźwięku przestrzennego będący bezpośrednim następcą Dolby Surround. Wymaga pięciu głośników - dwóch stereo (lewego i prawego), głośnika kanału centralnego, dwóch głośników z tyłu. Dodatkowym głośnikiem w stosunku do rozwiązania Dolby Surround jest kanał centralny. Jego głównym zadaniem jest odtwarzanie mowy, co wywołuje wrażenie, iż dźwięk dociera do widza bezpośrednio z ekranu. Taki właśnie głośnik umieszczony jest w sali kinowej za ekranem. W domu głośnik kanału centralnego umieszczony jest pod lub na telewizorze. Tylne głośniki przeznaczone są do efektów specjalnych i nie dają wysokiej jakości dźwięku; przenoszą sygnał mono i jedynie środkowe częstotliwości (mało jest basów i tonów wysokich). Głośniki te są zazwyczaj niewielkich rozmiarów.