C

C++

Zaawansowane języki programowania. C powstał w 1972 r., a C++ osiem lat później jako jego następca. C++ jest stosowany zarówno do tworzenia programów komputerowych, jak i systemów operacyjnych. C jest strukturalnym językiem programowania, natomiast C++ obiektowym językiem programowania.

CABLE SELECT

Alternatywny do master/slave sposób odróżniania dysków twardych przyłączonych do tego samego kabla IDE. Rozróżnienie dysku zależy od tego, do którego złącza na kablu jest on podłączony. Opcję cable select wybiera się poprzez odpowiednie ustawienie zworki. Ang. wybór kabla.

CACHE

Pamięć podręczna procesora o bardzo krótkim czasie dostępu używana do tymczasowego przechowywania danych przeznaczonych do dalszego przetwarzania. Cache typu L1 jest scalony z procesorem. Cache L2 początkowo był umieszczany na płycie głównej. W wypadku procesorów Pentium Pro, Pentium II i ich następców znajduje się już wewnątrz procesora. Cache L3 znajduje się zwykle na płycie głównej komputera.

CAD

Rodzaj oprogramowania dla inżynierów, architektów, projektantów. Dzięki programom CAD na ekranie komputera można tworzyć wirtualne struktury (zarówno dwu-, jak i trójwymiarowe), np. projekty budynków. Następnie za pomocą drukarki lub plotera publikowane są gotowe rysunki. W większości programów typu CAD projektuje się za pomocą kreski; tylko niektóre z nich oferują opcje wypełniania konturów czy cieniowania. Najbardziej znanym programem typu CAD jest AutoCAD. Ang. Computer Aided Design - projektowanie z komputerowym wsparciem.

CAPS LOCK

Klawisz ten umożliwia wprowadzanie dużych liter bez konieczności trzymania wciśniętego klawisza Shift. Umieszczony jest pomiędzy klawiszami Tab i lewym Shift. Caps Lock pracuje w dwóch trybach - włączony i wyłączony. O tym, który z trybów jest akurat aktywny, informuje nas dioda znajdująca się ponad klawiaturą numeryczną - kiedy jest zapalona, klawiatura pisze wielkimi literami. Ang. blokowanie wersalików.

CCD

Urządzenie wykorzystywane głównie w cyfrowych aparatach i skanerach. Składa się z siatki (matrycy) światłoczułych odbiorników. W momencie, gdy na tę matrycę pada obraz (np. z obiektywu aparatu cyfrowego), każdy punkt siatki zamienia docierające do niego światło na impulsy elektryczne o wartości proporcjonalnej do natężenia światła. W skanerach cyfrowych stosowany jest nieco zmodyfikowany mechanizm CCD, nazywany liniowym CCD. Nie ma w nim siatki odbiorników światłoczułych, natomiast jest tylko cienki ich pas. Aby można było zeskanować cały obraz, pas światłoczułych odbiorników jest nad nim równomiernie przesuwany. Taka konstrukcja jest tańsza niż normalny CCD, ale wolniejsza w działaniu. Ang. Charge Coupled Device - urządzenie o sprzężeniu ładunkowym.

CD

Płyta kompaktowa. Jest wykonana z plastikowego tworzywa pokrytego jedną lub kilkoma warstwami metalicznymi. CD nie ma właściwości magnetycznych, a tylko optyczne (odbija światło). Informacje na płycie CD zapisane są (mechanicznie wytłoczone) w postaci spiralnie ułożonych zagłębień (pitów). Gdy światło lasera urządzenia odtwarzającego natrafia na zagłębienie, jest ono odbijane pod takim kątem, że urządzenie odczytujące rejestruje to jako brak odbicia. Natomiast, gdy światło lasera pada na powierzchnię pomiędzy zagłębieniami, urządzenie rejestruje odbicie. Dzięki temu powstaje informacja w postaci zer i jedynek (światło nieodbite i odbite), która zamieniona zostaje na dźwięk docierający do ucha słuchacza. Do odczytania zawartości płyty CD (przesłuchania) niezbędny jest odtwarzacz CD. Można także skorzystać z napędu CD-ROM umieszczonego w komputerze. CD zawiera cyfrowo nagraną muzykę stereo, z częstotliwością próbkowania równą 44,1 kHz i rozdzielczością sygnału 16 bitów. Zalety techniki CD - wysoką jakość dźwięku oraz komfort użytkowania - szybko docenili melomani. Spadek cen urządzeń i krążków spowodował, że technika CD praktycznie wyparła płyty analogowe. Ang. Compact Disc.

CDDB

Największa internetowa kolekcja informacji na temat płyt CD. Zawiera dane na temat wykonawcy, tytułu danego albumu oraz listę utworów. Jeżeli komputerowy odtwarzacz CD potrafi wykorzystać bazę danych CDDB, to po włożeniu do napędu CD-ROM płyty z muzyką na podstawie spisu treści płyty TOC płyta będzie zidentyfikowana i wyświetlone zostaną tytuły utworów. Do bazy danych CDDB codziennie nadchodzi kilkaset specjalnych formularzy zawierających zgłoszenia nowych płyt CD. Ang. Compact Disc Database - baza danych płyt CD.

CD-R

Odmiana płyty kompaktowej, na której można jeden raz zapisać dane (programy, muzykę, filmy) za pomocą nagrywarki CD-R. Po nagraniu taką płytę można odczytać w zwykłym napędzie CD-ROM komputera lub w odtwarzaczu CD (gdy nagrano na płycie CD-R muzykę). Informacja na płycie zapisywana jest, gdy laser nagrywarki (nagrzewając powierzchnię płyty CD-R do temperatury ok. 250 stopni Celsjusza) wypala na niej tzw. pity. Kolor płyty zależy od rodzaju użytej światłoczułej farby, na którą działa promień lasera, i od srebrnego bądź złotego pokrycia dysku, które odbija światło. Używa się dwóch typów farb - cyjanowej (kolor niebieski) lub jaśniejszej ftalocyjanowej (efekt krążka w kolorze zielonym otrzymuje się, gdy niebieska farba zostanie przykryta złotą warstwą odbijającą). Ten drugi rodzaj farby zapewnia krążkowi większą żywotność (100 lat zamiast ok. 20). Krążki CD-R pokryte ulepszonym rodzajem farby ftalocyjanowej (tym razem o odcieniu złotym) mają przetrwać nawet 200 lat. Krążki ftalocyjanowe cechuje większa odporność na światło, temperaturę i wilgoć. Ponadto krążki te przystosowane są do wyższej prędkości zapisu ze względu na dokładność, z jaką laser jest w stanie tworzyć pity na powierzchni ftalocyjanowej. Pity wypalone w farbie cyjanowej przy dużej prędkości zapisu mogą być zbyt płytkie, co w konsekwencji powoduje problemy z odczytem. Płyty CD-R standardowo mieszczą do 700 MB danych lub 80 minut muzyki. Nowa generacja krążków pozwala na nagranie nawet do 900 MB danych lub 99 minut muzyki. Ang. Compact Disc-Recordable - nagrywalna płyta kompaktowa.

CD-ROM

Odmiana płyty kompaktowej, która wizualnie nie różni się od płyty CD. Na dyskach CD-ROM zapisane są mechanicznie wytłoczone dane komputerowe, a nie muzyka (chociaż zdarzają się również płyty, na których zapisano zarówno dane, jak i muzykę, np. Mixed Mode CD). Pojemność płyty CD-ROM wynosi ok. 700 MB (co odpowiada ok. 80 minutom muzyki zapisanej w jakości CD). Obecnie większość programów komputerowych dostarczana jest na płytach CD-ROM. Płyt CD-ROM nie można zapisywać, służą jedynie do odczytu. Następcą CD-ROM jest technologia DVD-ROM. Ang. Compact Disc Read Only Memory - pamięć na płycie kompaktowej tylko do odczytu.

CD-RW

Rodzaj płyty kompaktowej, na której można wielokrotnie (około 1000 razy) zapisywać dane (programy, muzykę) przy użyciu nagrywarki CD-RW. Płyty CD-RW wykonane są w innej technologii niż płyty CD-R. Warstwa, na której nagrywana jest informacja, wykonana jest ze stopu czterech pierwiastków: srebra, indu, antymonu i telluru, co nadaje jej barwę ciemnoszarą. Warstwa ta początkowo ma strukturę krystaliczną, a co za tym idzie, odbija promień lasera urządzenia odtwarzającego. Podczas nagrywania laser podgrzewa wybrane obszary dysku do temperatury przewyższającej temperaturę topnienia stopu (500-700 stopni Celsjusza). Energia lasera stapia kryształy w podgrzanych miejscach, zmieniając ich stan na amorficzny (nieuporządkowany). Podczas odczytu fragmenty amorficzne zachowują się jak pity w dyskach CD-ROM. Zmiany struktury stopu stygną, możliwa jest jednak w każdej chwili ponowna zmiana struktury do krystalicznej przez formatowanie dysku (przy temperaturze ok. 200 stopni Celsjusza) lub jego nadpisywanie (tworzenie dodatkowych pitów przy jednoczesnym likwidowaniu starych promieniem lasera o niższej temperaturze). Dyski CD-RW można nagrać w nagrywarce CD-RW. Wadą dysków CD-RW jest niski kontrast pomiędzy amorficznymi i krystalicznymi obszarami w porównaniu do kontrastu, jaki dają wytłoczone pity dysków CD-ROM, a także mniejszy od tego na nośniku CD-R. W związku z tym wiele starszych napędów CD-ROM nie mogło odczytywać płyt CD-RW. Nowe modele napędów CD-ROM oznaczane MultiRead odczytują dyski CD-RW. Technologia CD-RW pozwala na nagranie 700 MB danych lub 80 minut muzyki. Ang. Compact Disc-ReWritable - płyta kompaktowa wielokrotnego zapisu.

CELRON

Typ procesora firmy Intel. Bazuje on na architekturze kolejnych wersji procesorów Pentium, ale jest znacznie tańszy, głównie dzięki mniejszej ilości pamięci L2. Pierwsze modele Celerona bazowały na architekturze Pentium II. Procesory te pracujące z częstotliwością taktowania 266 MHz i 300 MHz nie są wyposażone w pamięć L2. Modele od 300 (model 300A) do 533 MHz mają pamięć o połowę mniejszą niż PII, czyli 128 kb, ale za to pracującą z pełną prędkością procesora. Modele procesora od 300 MHz do 400 MHz dostępne są w wersji dla Slot 1, natomiast wszystkie wersje od 333 MHz aż do 1,4 GHz są dostępne także dla gniazda Socket 370. Modele od 533 MHz (wersja 533A) do 1,4 GHz bazują na architekturze Pentium III i mają dwukrotnie mniej pamięci L2. Najnowsze Celerony o częstotliwości taktowania od 1,7 GHz oparte są na tym samym jądrze co najnowsze Pentium 4 i pracują z gniazdem Socket 478. Najszybsze obecnie na rynku procesory Celeron taktowane są zegarem 2,6 GHz.

CENTRINO

Technologia firmy Intel dla komputerów przenośnych. W jej skład wchodzi procesor Pentium M, współpracujące z nim chipsety z rodziny i855 oraz układ do komunikacji bezprzewodowej.

CGI

(Common Gateway Interface) część protokołu HTML służąca do dynamicznego generowania stron w zależności od określonych czynników zewnętrznych. Umożliwia tworzenie takich elementów jak licznik, wyszukiwarki itp. Pozwala serwerowi www uruchomić zewnętrzny program, który na podstawie danych wprowadzonych przez użytkownika pozwoli wygenerować nową stronę HTML. Alternatywa do ASP i PHP.

CHARAKTERYSTYKA PRZENOSZENIA

Wykres liniowy przedstawiający graficznie, czy dane urządzenie poprawnie odtwarza wszystkie wymagane częstotliwości. W wypadku urządzeń audio charakterystyka przenoszenia ukazuje, jak dane urządzenie pracuje w zakresie pasma akustycznego, które zawiera się pomiędzy 20 a 20 000 herców. W idealnym wypadku, gdy urządzenie przenosi poprawnie wszystkie częstotliwości, charakterystyka przenoszenia ma na wykresie postać poziomej linii prostej - oznacza to, że wszystkie dźwięki (tony niskie, średnie i wysokie) są przez dane urządzenie jednakowo wzmacniane.