Z

ZMIENNOPOZYCYJNY

Ponieważ komputery mogą operować jedynie na liczbach całkowitych, do operacji na liczbach ułamkowych używają specjalnego algorytmu zwanego standardem zmiennopozycyjnym. Część całkowita i dziesiętna liczby są traktowane jak dwie oddzielne liczby całkowite i przekształcane do postaci binarnej, na której operują komputery. Komputer następnie odtwarza z nich ponownie liczbę ułamkową. Wiele liczb jest reprezentowanych przez komputer z pewnym przybliżeniem; wynika to z faktu, że przy zamianie ułamka na jego postać dziesiętną otrzymywany jest nieskończony ciąg cyfr, który jest następnie zaokrąglany do najbliższej liczby całkowitej. Operacje na liczbach zmiennopozycyjnych bardzo obciążają procesor - w zamian jednak zakres liczb, które komputer jest w stanie obsłużyć, jest znacznie większy. Nazwa zmiennopozycyjny wynika stąd, że dla przetwarzanych liczb nie ma ograniczenia co do liczby cyfr po przecinku, a więc zmienia on swoją pozycję. Obliczenia zmiennopozycyjne wykonuje koprocesor.

ZNAK DIAKRYTYCZNY

Znaki dodawane do liter alfabetu łacińskiego, które niosą nową informację językową. W języku polskim litery, które zawierają znaki diakrytyczne to: ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ż oraz ź. Ze względu na problemy związane z kodowaniem polskich znaków, litery ze znakami diakrytycznymi mogą być nieprawidłowo wyświetlane na ekranie komputera (por. standard kodowania polskich znaków).

ZRZUT EKRANOWY

Skopiowanie zawartości wyświetlanej na ekranie do schowka lub bezpośrednio do programu graficznego (także plik graficzny będący wynikiem tej operacji). Zrzut ekranowy można w Windows wykonać, wciskając klawisz Print Screen (lub kombinację klawiszy Alt + Print Screen - wtedy kopiowana jest tylko zawartość aktywnego okna). Niektóre programy graficzne, np. Paint Shop Pro, umożliwiają wykonywanie zrzutów ekranowych inną metodą.

ZWORKA

Przewodnik prądu obudowany w plastikowy izolator; całość o bardzo małych rozmiarach. Zworki służą do konfigurowania płyt głównych, IRQ na kartach rozszerzeń, a także ustawień dysków twardych i napędów CD-ROM. Jedną zworkę wkłada się zwykle na dwa piny znajdujące się na danym urządzeniu, zmieniając w ten sposób jego zachowanie - a więc konfigurując je. Typowym zastosowaniem zworek na płytach głównych jest ustawienie typu procesora oraz wysokości napięcia zasilającego go prądu. Ustawienie w poprawny sposób zworek wymaga skorzystania z instrukcji obsługi opisującej poszczególne ustawienia (ew. opisy mogą znajdować się na samym urządzeniu). Nowsze urządzenia Plug and Play i płyty główne z odpowiednim oprogramowaniem (por. płyta bezzworkowa) nie wymagają już skomplikowanej konfiguracji z użyciem zworek.