P

PROCESOR DŹWIĘKOWY

Cyfrowe urządzenie obrabiające dźwięk. Do typowych zadań realizowanych przez procesor dźwięku należy zarządzanie przestrzenią dźwięku (np. w systemie Dolby Pro Logic), czyli tłumaczenie danych dźwiękowych ze źródła na sygnały elektryczne przesyłane do wszystkich głośników, oraz korekcja dźwięku (korekcja niskich i wysokich tonów, echo, pogłos itp.).

PROCESOR GRAFICZNY

Układ scalony umieszczony na karcie graficznej lub na karcie akceleratora 3D odpowiedzialny za większość obliczeń związanych z prezentowaniem grafiki na ekranie. Procesory graficzne znajdują najczęściej zastosowanie w grach komputerowych, odciążając procesor komputera od skomplikowanych obliczeń, co w rezultacie przyspiesza działanie całego komputera. Najbardziej znane firmy produkujące procesory graficzne to NVIDIA, ATI oraz S3 Graphics.

PROTOKÓŁ

Zbiór zasad umożliwiających dwóm lub więcej komputerom przekazywanie sobie danych. Protokoły mają największe zastosowanie w sieciach komputerowych, ale są także wykorzystywane przez inne urządzenia, np. modemy. Aby dwa komputery w sieci mogły się ze sobą porozumiewać, oba muszą mieć zainstalowany ten sam protokół. Jeżeli użytkownik korzysta z internetu, do łączenia się z siecią komputer używa protokołu TCP/IP.

PRÓBKA DŹWIĘKOWA

Cyfrowy dźwięk to ciąg pojedynczych, rejestrowanych lub odtwarzanych po sobie zapisów brzmienia. Taki pojedynczy, elementarny zapis określany jest jako próbka dźwiękowa. Dla przykładu, zapisany na płycie kompaktowej dźwięk próbkowany jest z częstotliwością 44,1 kHz, czyli na sekundę odtwarzanych jest 44 100 pojedynczych próbek. Próbki charakteryzują się różną rozdzielczością bitową, w jakiej zostały zarejestrowane. Im więcej bitów danych zostało użytych do zapisu brzmienia, tym lepsza jego jakość. Próbki na płycie kompaktowej zapisane są w rozdzielczości sygnału 16 bitów, czyli szesnaście bitów opisuje brzmienie każdej próbki. Ale oczywiście rozdzielczość próbki może także wynosić 8 albo 24 bity. Wszystko zależy od żądanej jakości brzmienia i możliwości urządzenia rejestrującego i odtwarzającego.

PRÓBKOWANIE DŹWIĘKU

Technika stosowana podczas przetwarzania analogowego dźwięku na formę cyfrową, polegająca na zapisywaniu go w równych odstępach czasu (ciągłe zapisywanie analogowego źródła nie jest możliwe, gdyż zapis taki zająłby nieskończenie wiele miejsca na nośniku danych). Im częściej pobrana zostanie próbka dźwięku (im wyższa będzie częstotliwość próbkowania), tym dźwięk zostanie wierniej zreprodukowany w postaci cyfrowej.

PRZEPLOT

W standardowych kablach poszczególne żyły są podłączone do pinów we wtyczkach o takich samych numerach; można więc powiedzieć, że żyły te biegną równolegle do siebie. W kablach z przeplotem natomiast co najmniej dwie żyły w kablu łączą ze sobą piny wtyczek o różnych numerach. Przykładem kabla z przeplotem jest kabel null-modem, w którym przewód podłączony do pinu numer 2 w jednej wtyczce biegnie do pinu numer 3 drugiej. Dlaczego stosuje się przeplot? Wyobraźmy sobie dwa wyjścia o takiej samej konstrukcji, które musimy ze sobą połączyć. Jeżeli nie zastosujemy przeplotu, okaże się, że połączone ze sobą zostaną piny przeznaczone do nadawania lub piny przeznaczone do odbioru informacji, co spowoduje kolizje.